UAAP '72 Update: Badminton

Paolo Sunga and Tobi Gadi

Blue Shuttlers maintain perfect run, Ladies clutch first win

Riding on aggressive putbacks and tricky placings, the Blue and Lady Shuttlers stamped their class on fierce opposition, toppling Far Eastern University (5-0) and the University of Sto. Tomas (3-2) respectively, rising on the records for the fourth round of the UAAP Badminton Season ‘72, August 30 at the Rizal Memorial Badminton Halls.

Untarnished Record
AdMU 5, FEU 0

The men’s team maintained their perfect 4-0 slate, sharing the top spot with the University of the Philippines. Ateneo earlier felled De La Salle University (3-2), National University (5-0), and defending champions University of the East (5-0).

The Blue Shuttlers sailed past their Morayta counterparts in the first singles matches. Pumped-up rookie Antonio Gadi (I – AB IS) and team captain Raphael Sanchez (III - BS COMTECH) gave Ateneo an early lead via 2 set wins each, 21-11, 21-6 and 21-18, 21-15 respectively. Gadi rose again together with Paolo Lorenzo Sunga (II BS LIFE-SCI) to command an imposing 21-10, 21-10 trashing of opponents Randolf Balatbat and Angelito Flores, banking on swift smashes down the midcourt.

Orville Yu (IV – BS HS) and Ranier Tiam-Lee (IV- BS AMF) recovered from a sloppy start and combined to suppress an FEU offensive on the first set, upsetting the Tamaraws, 21-15, 21-11. On the third singles, Sunga again stepped on the court to halt Kevin Cudiamat via 21-11, 21-9 stoppage, hitting long smashes and forcing the latter to commit net errors.

The Boys in Blue will face UST on Saturday, September 5, and badminton hosts Adamson University on the 6th. Coach Kennie Asuncion and her team is set to meet league-leading University of the Philippines, coached by her brother Kennevic Asuncion, on the 12th before heading to the semi-finals, on Sunday, September 13.

Carla Lizardo

Giant Slayer
AdMU 3, UST 2

The erstwhile luckless Lady Shuttlers outlasted the hard-fighting UST contingent, 3-2, in a winner-take-all singles match victory by team captain Carla Lizardo (II- AB Comm).

Ateneo took the early lead by copping the first two singles games in three-set thrillers from Lisa Encarnacion (II – BS HS) and Monica Yupangco (II- BS LIFE-SCI). Encarnacion trounced UST’s R.Decatoria with several open hits on the wing area, knocking a 16-21, 21-13, 21-11 save. Yupangco capitalized on Camille Yang’s out-of-bounds hits to rain down a flurry of smashes down the rail, 11-21, 22-20, 21-17.

However, the Ladies dropped both their doubles matches, falling behind as quick as they had captured the lead. Lizardo tandemed with Camille Bautista (IV – AB Comm) and lost on errors, 13-21, 19-21. Audrey Ng (I – BS ME) and Yupangco faltered on drop shots, 16-21, 12-20.

A revitalized Lizardo rose on the third singles and exploited Jacki Cudia’s weak lobs, smashing her way in an emotional 21-13, 21-15 conquest.

“[Beating UST] is a very big deal for us. It’s the first time we beat a good team. We are just so happy,” an elated Lizardo remarked.

“As coaches, [I and Coach Alma Ledesma] are very proud about how they played today, especially for the girls. It’s such a big upset [for UST] today; this will be a big morale booster for the team,” Coach Kennie Asuncion said.

The Ladies are set to battle NU on September 5, and UP on the 6th, and UE on the 12th.

Maraming salamat kay James Magalong ng Guidon para sa mga larawan at kay Dijo Songco ng goAteneo.com

[R-18] Mga Eksenang 'Wag po Koya

wag po koya. plis.

Anak: 'Tay panood naman ng DVD n'yo
Anak: *nilabas ang DVD na cover si Aleck Bovick*
Tatay: Ay p*tangina.

---

Maid is cleaning Bro's room. Bro enters wearing only a
towel (kakaligo lang).
*Maid starts to walk out of room.*
Bro: Neng, isara mo ang pinto.
*Maid turns around with tears in her eyes.*
Maid: Kuya, huwag po... *sniffs*
Bro: Gaga! Paglabas mo ng kwarto!!!

mula kay Mark Salin

---

(Pare 2, nakikinig ng "Poker Face", feel na feel)
Pare 1: Pare, may t*ti raw si Lady Gaga.
Pare 2: Ay p*tangina.

---

Kapatid: Kuya, buntis ako.
Kuya: Ay p*tangina.

---

Naiwan ng isang baby yung tsupon sa kama, umupo ang isang bakla at isang boy.
*Naupuan ni jokla ang tsupon.*
Bakla: RAPE RAPE RAPE RAPE RAPE XD RAPE RAPE RAPE!!!!!!
Boy: Ay p*tangina.

'Wag po Koya: Pic of the Day

Dahil ang true love ay nariyan lang sa tabi-tabi. Try mo sa mga puno ninyo sa bahay. Baka nandun.

Parang ang Sarap Manapak Today

Dalawang araw matapos kong pilipitin ang utong ng kaibigan ko (na halos pumutok na) dahil sa magagandang nangyari ngayong Linggo, bigla akong natauhan. Lahat ng mga serotonin, endorphin, at dopamine na nasa katawan ko (at kung ano pa mang likidong nagpapasaya sa akin) ay para kong inihi sa isang arinola, sabay tapon sa unang tao kong makita.

Ang dami pa lang depressants sa mundo. Hindi ko napaghandaan. Hindi ko inaasahan. Hindi ko alam kung bakit, pero parang ang sarap na lang manapak ng tao isang araw. Ang sarap mang-sadista. Ang sarap lumapit sa isang tao tapos putukan sapakin mo na lang bigla. Mood swing na kung mood swing, pero eto ang storya.

Hindi na rewarding ang pagsali ko sa org ko, ang org, na inaakala kong magbibigay ng saya sa akin. Hindi ko na hawak ang major subject ko para sa course ko, na inaashan kong magiging isa sa mga forte ko. Hindi na ako makaramdam, lalo na 'pag kasama ko ang mga kaklase kong may kanya-kanyang lovelife. Hindi na ako makareact, dahil sa sobrang daming trabaho, na pati Sunday e kain. Hindi ko na kilala ang sarili ko; parang hindi na ako tao. Parang... hindi naman ito ang buhay na plinano ko.

Kaya nga ba ang sarap kumain ng kumain minsan, (kahit sa Obento). Kaya nga ba masarap makipagdaldalan ng non-sense minsan. Kaya nga ba ang sarap mangurot ng utong (ng lalaki). Kailangan kong matauhan - dahil nawawala na ang pagkatao ko. Hay, buhay nga naman.


Ayoko nang lumaklak ng stress na para bang puro p*tanginang school na lang ang inaatupag ko. Minsan na akong nagkamali noong High School dahil dito, pero hindi pa rin ako natututo. Ang hirap magbalance - ang sarap sana kung hawak mo oras mo eh. Kaso ano ang hawak ko? (Hindi et*ts ko, ok?) WALA. Hawak ko lang ang option kung ano ang uunahin kong trabaho.

Oh, well. Ano bang magagawa ko? Friends, labas tayo. Libre ninyo ko.

Putik. Sana may chicks na pumasok sa room ko ngayon...

Hahanapin ko muna ang aking mojo. Baka hindi muna makapag-blog. Magboblog lang muli matapos makakita ng happiness.

Super Thank You! Aylabit.

Maraming salamat sa Kagawaran ng Filipino ng Pamantasang Ateneo de Manila sa pagkilala sa Nang Magsimulang Managalog si Koya bilang pinakamahusay na blog entry para sa unang Timpalak Blog ng unibersidad (2009). Ang entry ay nagkamit ng Unang Gantimpala na iginawad noong Agosto 26, sa Escaler Hall, Ateneo de Manila LS Campus.

Ang nasabing blogpost ay hinusgahan ni Prof. Yol Jamendang (ang pangunahing awtor ng Tunay na Lalake), isa pang propesor at isang doktor ng Araling Pilipino mula sa Kagawaran.

Maraming salamat sa aking mga guro, kina Bb. Pamela Cruz at G. Aristotle Atienza na naging gabay sa aking pagsulat. Gayundin sa mga kaibigan, kaklase, at kay Papa God. Super thank you!

Sana'y nakatulong ang blogpost sa pagpapalalim ng ating pag-unawa sa wikang Filipino.

Kapag Minahal ng Sobra ang Dota

Maraming salamat kina Luigi at Joseph para sa video.

Ode to Obento

Dear Nanay,

Grabe talaga ang experience ko dito sa Ateneo. Dahil walang makain na medyo swak sa budget, naghanap ako ng mga stalls na tigsi-sixty lang ang binebentang pagkain. Mayroon akong nakitang stall, Obento ata ang pangalan. Marami silang tigsi-sixty na pagkain kaya naisipan kong doon bumili.

Magugulat ka, nanay, kapag nakita mo si Mamang Obento. Naawa ako sa itlog na kasama sa inorder kong "Ala Pobre" beef. Naabuso ito ng todo. Pagkabasag nito sa grill ni Mamang Obento, wala itong habas na pinagsasasaksak, pinagiikot-ikot, at pinagpapatong-patong sa iba pang ginahasang itlog.

At ang karneng mukhang pinagtasahan ng Mongol, maniwala ka inay, parang yung mga sosy na beef na pinapaliguan ng alak sa TV. Kaso hindi alak ang pinapaligo sa baka, kundi mantika't toyo - nag-uumapaw na toyo. Toyo na nagpapaitim sa maitim nang karne.

Dinagdag ni Manong ang isang tasang kanin na kinulayan para suportahan si Cory. Sinaksak ito, kasabay ng sabog-sabog na itlog at gisang-gisang ginisang karne. At doon nagawa ang Ala Pobre - ang pagkaing pampobre. Masarap naman to, kahit alam kong tone-tonelada ang vetchin at toyong pinalaman ko sa tyan ko.

Narito ang isang blogpost na aking irerepost dahil sa value nito sa society.

Top 3 — Mukhang Taeng Pagkain Sa Ateneo Caf Na Kakainin Mo Dahil Mura
Mula sa malistya.wordpress.com

Kung hindi ka conyong babaeng sanay lang sa ispageti na pinaliguan ng alak, palibasa’y nakaranas ka na ng tinatawag nilang ‘tag hirap’. Buti nalang may mga pagkaing pantaghirap ang mga kainan sa Ateneo. Mukhang kadiri nga, nakakabusog naman. Tingnan:

1. Ang Ala Pobre ng Obento

Pangalan palang tumpak na! Pampobreng meal! Pagmasdan ang karneng mukhang uod na gumagapang sa itlog; at ang itlog, mukhang halimaw na pinatay ng GhostBusters nung 1980’s, nung uso pa sila.

2. Ang Salisbury Steak ng Nagbebenta Ng Milo at Iced Tea sa Kanto ng Caf


P65 ata itong meal na ‘to, pero may kasama nang iced tea! May nagsabi na ba sa inyo na hindi malusog ang Burger Steak ng Jollibee? Wala yun dito!!! Itong Salisbury Steak ng Ateneo Caf, kalahati ng laman e sibuyas lang! Ito lang din ang isa sa mga steak na hindi kailangan ng kutsilyo para kainin, para kasing giniling na binuhusan ng pandikit ni Elmer. Oo na, kadiri na nga, pero san ka pa? May libreng iced tea eh.

3. CPA ng Obento


Undisputable ang kaharian ng Obento sa pagbebenta ng pagkaing mukhang inaamag na, ngunit nakakabusog parin. Tawag nila dito’y CPA, Chicken Pork Adobo raw. Paborito ko ‘to, sa totoo lang. Mahirap na hindi magutom kapag nakita si Manong Obento na sinasaksak at pinapalipad-lipad ang kanin at sahog sa kanyang malupit na frying ewan.

Mula dito ang orihinal na post. Maraming salamat.

'Wag po Koya: Pic of the Day

Prof mo ba 'to?

Tingnan ang buong set ng "If Schools Told the Truth" mula sa Cracked.com dito.

August 21: Are You Still Worth Dying For?

Ui. Walang pasok.

Anong ginawa mo? Nagcomputer magdamag? Natulog? Kumain hanggang mabusog?

Ikaw, na walang ginawa kundi makipagtitigan sa monitor, makipag-apir kay idol sa panaginip, o nagpalaman ng 'di mabilang na dami ng pagkain sa iyong tiyan... Are you still worth dying for?

Today we take short break chasing life as it is, fast-paced and eternally burdensome. We take a brief relief from this burning cycle of living. But let us all remember, we were given this day to serve a purpose - to reflect, in our own little way, the life and death of a person who gave his life for our liberty. No, not a modern-day Jesus, but like him, a martyr, who died for the sake of love and of his people. Ninoy Aquino's legacy is something we should be poignantly grateful.

I won't be recalling Ninoy and his heroic life. I won't be mentioning something that has already been mentioned for the past decades. I won't be echoing, like many who did before, the intelligence he had and the passion he excellently, and in every manner he so brilliantly exhibited. What is important now is how we, today's generation, live up to the ideals he braved living for, to the love of nation he endured suffering for, and the freedom of our nation he died fighting for.

A little reflection is needed in answering such a challenging call. What kind of Filipinos did Ninoy die for during his time? From what we know, they are freedom-lovers -the kind of people who would sacrifice everything, until the last drop of blood, for democracy. They are also religious, who embody Cory's words, "Even the highest place in the world is still under the Lord's feet.". They are spirited, hard-working, community-oriented people. They are neither apathetic nor ignorant. Rather, they strive to be of use, to hurl themselves into the arena national affairs, and oftentimes without politicking, to be of service. They are the Filipino people of before.

Rising from them is our generation, a free people who takes everything for granted. We are a people of selfish intentions, diasporic, apathetic. We are more concerned with things that'll take individuals to the peak of power, rather than as one people with a common cause. We cry freedom in the form of working abroad. We vent our complaints against the Church. We are a nation almost completely alien from what we are in the past. Only a few people realize that we are not as before. Yet the question remains, are we still worth dying for?

Of course we are. We may have been freed from the regime of dictatorship, but the real oppressors - poverty, corruption, apathy, and hatred - still lingers among our people. But then, we do not need another Ninoy to shed blood for our sake. We do not need another People Power to drive this cause. What we need is to look into ourselves, and ask the question: "Am I still worth dying for?" Take action. Take pride. We our Filipinos.

Kaibigan. Masarap matulog. Pero sana, pag gising mo, isa ka na ring Ninoy. Hindi Ninoy as in Ninoy, pero isang Pilipinong handang ibigay ang makakaya sa pagmamahal sa kapwa mo Pilipino.

Rest not in peace;
Not yet Rizal, not yet. The land had need
Of young blood and what younger than your own.
Forever spilled in the great name of freedom,
Forever oblate on the altar of the free?

- R. Zulueta da Costa, Like a Molave

Maraming salamat sa Ateneo Sanggunian para sa larawan. Ikalat ang post. You are worth dying for.

'Wag po Koya: Pic of the Day

Dahil tunay na matamis ang pag-ibig.

Outrageous Blogs Dedicated sa mga Presidentiabols

Ganito kami sa Makati.

Mabilis na nga talaga ang panahon ngayon. Mahirap nang makakita ng mga taong walang Facebook account (oo kahit si Lola Techie meron. Pero ako hanggang ngayon na nabubuhay sa panahon ng Friendster, wala pa.). Marami na rin ang napasabak sa pag-boblog (tulad ko) upang magpapansin. Aba. Pagpapapansin ba kamo? Raket yan ah.

Oo. Raket nga. Kaya nga ba marami sa ating mga presidensyabolz ang nagpasyang magtayo (o magpatayo) ng kani-kanilang mga blog sites. Hahaha. Tiningnan ko ang iba sa kanila, at maniwala ka. Kung raket nga ang pagsabak sa mainstream blogging, benta ang mga blog ng mga kandidatong ifefeature ko dito. Nakakatuwa, nakakainis... outrageous beybeh!

Akala Mo - Blog ni Manny Villar
http://akalamo.com/


Nice, May Website Pala to! Anong Meron?

Actually, hindi na ako nagulat na may website pala si Sen. Manny Villar, araw-araw ba namang i-advertise to ng isang nagfe-feeling na Chito Miranda sa TV at sandamukal na kataong natulungan ng dating Majority Floor Leader. Para sa akin, ayos 'to bilang da moves, moving away sa pagpapapogi sa mga oldies (sa mga naunang commercial) towards pagpapapogi sa youth. That aside, impressive ang website. Hindi sya parang isang Friendster profile ng isang 14 year old chaka na namumukadkad sa glitters at may shoutout na "HelloWz PoH!".

Maraming features ang website. Ang pinakaprominent dito ay ang mala-FML Message board sa ilalim, na may mga mensahe ng mga random people. Ang topic nila, of course, ay pagfi-fill-in-the-blanks sa "Akala ko ___, yun pala ____ ." Kung ako magmemessage dito, siguro ilalagay ko, "Akala ko chicks, yun pala vavush." 90% sa mga nabasa ko ay suporta kay Sen. Villar, at ang iba naman, mga pagsasalaysay ng failures sa buhay ("Akala ko type ako, yun pala iba" - Fiona D. Ilo-ilo, "Akala ko may trabaho na ako, tatawagan pa lang pala" - josemel, QC).

Bukod sa message board, may downloads section rin ang website. Sobrang winner nito. Hahaha. Para sa mga "Krung krung kruuuuunggggg" pa rin ang ringtones, maari mo na 'tong palitan ng "Akala mo petiks yun pala supot hinde." via sa ringtones section sa gilid. Sa baba naman, mayroong mga wallpapers na disente ang mga designs.

Eto actually yung dinownload ko

Sa ilalim ng site ay maraming links sa bawat Akala Mo theme (pagod na akong magtype ng "Akala Mo" actually). May naglilink sa official news site ni Sen. Villar (kung nais mong ring makita ang mga plataporma at achievements), mga featured na natulungan, at mga interview kasama si Boy Abunda. SI BOY ABUNDA? Ok. Aalis na ako sa site na 'to.

BUT WAIT. May bonus naman. Sa mini-slideshow widget sa lower right, maari mong sundan ang mga links at doon makikita mo ang isang gallery. May picture si Villar at si Manny Pacquiao (ops, wait for it) at ang (drum roll please) Gosengfiao sisters! Bawi na ang pagkasuya mo sa pagmumukha ni Boy Abunda. Awsum.

Alam ni Sen. Villar ang ibig sabihin ng "benta"

Ok na sana, kaya lang...

Mwahaha. No website is meant to be perfect, ayon nga sa aking lolo. Una, para maview mo ang mga messages ng ilang kababayan beyond sa first page, kailangan mong magregister. Hassle naman.

Pwede naman palang magka-cellphone. K. Di na po aangal. :D

Bukod pa roon, sa akalamo.com, mayroong parang mini-flash animation sa taas na part (yung blue) na nagbibigay ng ilang quick facts na dati ay "Akala mo". Halimbawa:

Fine, fine. Thanks sa info. Mas matalino pala ang baboy kaysa aso. What more pa po koya?


Hindi ako makareact noong una ko 'tong nakita. Pakikiliti nga ako. Wekwekwek.

Anong masasabi mo Koya?

Sa kabuuan ng kulay, sari-saring content, layout, at tema, panalo ang website na ito. Tama rin na hiniwalay niya ang medyo seryoso niyang website, ang mannyvillar.ph, para may sense pa rin ng professionalism ang kampanya ni Sen. Villar sa web. Pero tanong ko lang, wala ka bang napapansin?

Spot the difference, beybeh

Oras na! Roxas na! Mar Roxas for President in 2010 - Blog ni Mr. Palengke
http://marroxas2010.blogspot.com/


Nice, May Website Pala to! Anong Meron?

Sa unang tingin, halata namang hindi pakana ni Sen. Roxas ang paggawa ng blog na ito, kundi ng grupong Cebu Bloggers Society na isang society ng mga bloggers sa Cebu. Tulad ng kay Villar, marami ring laman ang site, ngunit hindi tulad kay Villar, wala kang libreng ringtone. Hehehe.

Paalala lamang, hindi ito ang official na blog ng senador. Meron pang dalawang relevant websites, ito ang official at ito ang Friends of Mar Network. Pero since outrageous sites ang topic natin, hayaan nyo na ako. Sa site na ito, tila pinanindigan ni Mr. Palengke ang kanyang nickname - medyo nagmukhang palengke ang sandamukal na information na nakakalat sa ilalim ng blog (na hindi ko nakuha sa screenshot sa taas). Halos maghang ang kompyuter ko noong niloload ang maraming ads, text, links, widgets, pictures, video embeds, flash animations at kung anu-ano pa. Pero k. Pwede na rin. Mas maayos pa rin naman kaysa sa profile ng 14 year-old chaka sa Friendster.

Sa pag-eexplore ng site, makikita ang Downloads section sa ilalim ng Media Tab. Aba, ano itong nakikita ko? Free wallpapers! Pero in this case nga lang, wala kang choice kundi mga wallpapers na may mukha ni Sen. Mar Roxas, na medyo nakadidismaya, kasi alam naman nating lahat na gusto natin ng wallpapers to brighten-up our day kapag nagkokompyuter. Imaginin mo na lang. Bad trip ka isang araw, then para mawala ang stress mo, bubuksan mo ang laptop. Tapos bubulaga sa iyo ang mukha ni Mar. Watta day, pare. *tapik sa likod*

Ito ang bubulaga sa iyo.

That aside, maraming balita at opinyon kang makukuha sa site. Nakakatuwa ang ilan sa mga post, tulad ng "Mar Loves Korina, so What?" at ang "Long Road to Malacanang for Mar". Pwede mo itong matrack sa Facebook, Twitter, at iba pang social networking sites. Makikita mo talaga ang boses ng mga supporters ng senador.

Willie about to say "pwet".

At dahil sa mga malalamang posts na ito, kasama na rin ang mga bills sa Senado na naipasa ni Roxas at moar good things, marami nang nagather na awards at nominations ang nasabing blog.

Sana meron din ako nito. Ulul.

Ok na sana, kaya lang...

Medyo assuming ang blog na 'to. Para sa akin, though maimpluwensya ang ilan sa mga posts, hindi naman tama na iproclaim mong presidente si Sen. Roxas ngayong wala pang election. Ang alat nun e.

Wat?

At tulad nga ng sabi ko kanina, magulo ang website. It could really use a good layout, and bawasan sana yung mga ads, lalo na yung isa na nag-aadvertise ng La Paz Batchoy. Sa content naman, hindi ko alam kung bakit kailangan pang magdedicate ng isang sections sa Media -> MarRoxasTV para sa mga spoof ng "Padyak" commercial. Medyo na-ooff purpose ang website bilang pagpapakilala kay Mar, at bukod doon, nawawala yung sense ng isang professionally-constructed website (on my POV bilang MIS major) na kapag tiningnan ng iba, ididismiss agad dahil sa mukha itong patapon. Hmm.

At nasabi ko na ba na ang mouse pointer mo ay magiging Mar Roxas sa non-linked spaces? lol.

Minimar. Uhuh.

Anong masasabi mo Koya?

Fairly balanced naman, kahit paano. May features na ok, mayroon rin namang basura.

Para sa akin, may meaning rin naman ang blog na ito. Part ito ng malawakang PR campaign ng senador na nagpapakilala sa kanya bilang taong makamasa. Yun nga lang... sobrang makamasa. Hindi malilimutan ang kanyang Padyak commercial, PDA kasama si Korina, at pagiging palengke ng kanyang mismong pananalita. Pero matalino rin naman si Senator Mar, at may mga nagmamahal sa kanya, tulad ng Cebu Bloggers Society. Pero wala ka bang napapansin?

Spot the difference, beybeh

at mula sa marroxas.com message boards:


[R-18] Jamby Madrigal for President in 2010 - Porn Blogsite ni Sen. Jamby Madrigal
http://jamby2010.blogspot.com/


Nice, May Website Pala to! Anong Meron?

Mwahaha. Natuwa ako, actually, dahil may effort naman pala ang mga supporters ni Sen. Jamby na magreach-out sa net generation. Kahit itinuturing ng marami na joketime ang pagtakbo ng senadora, at least mayroon kang pagkakataon para pakinggan ang kanyang mga plataporma sa gitna ng mga nagsasabing "wag ka na". Oha.

Medyo nagulat ako nong nalamang matagal na pala itong blogsite na ito - 2006 pa dated ang unang entry. Sa paggamit ng language, makikitang isang supporter ang gumawa ng website.

"Our GREAT SENATOR JAMBY MADRIGAL IS RUNNING FOR PRESIDENT!"

- excerpt from a post

Hindi ko alam kung may sa-Russian ang may-ari ng blog, pero apparently, close sila ni Sen. Jajajajamby.

Largely text-based ang website, featuring substantial news items at statements mula sa mga kampanya ng senadora. Mayroon ring magandang blogroll sa gilid kung saan makikita ang mga links papunta sa mga blog ng iba't ibang kilalang personalidad (na hindi naman sila ang gumawa). Organized ang blog, at kung information ang hanap mo, winner to. Meron ka pang link sa "official website of President Joseph Ejercito Estrada." Try mo.

Bukod pa 'ron, matapang rin ang blog lalo na sa ating cellphone-provider bespren na si Sen. Villar. Marami ang nasabi versus sa Senador, na apparently, ay corrupt at 'di maasahan. Hmm. Ok naman, dahil sa pagsasalaysay ng website, kailangan naman din nating maging mapanuri at huwag mabulag sa biyaya ng cellphone.

Ok na sana, kaya lang...

Naaalala mo ba yung nabanggit sa Mga Akala tips ni Sen. Villar? Ayon sa isang tip, 80% ng impormasyon sa Internet ay walang iba kundi porn. Apparently, may contribution ang blogsite na ito para mabuo ang 80% na iyon.

Sa isang article kung saan dinidiscuss ng blogger ang pagkakasangkot ni DJ Mo Twister sa pagkalat ng pornography sa bansa, naka-attach ang tatlong pictures ng isang hubad na Maui Taylor. Aniya, may kinalaman si DJ Mo sa pagpapakalat ng mga pictures na ito, na naunang sinisi kay Brian Revilla, anak ni Sen. Bong. Pero hindi ko pa rin maexplain kung bakit kailangan pang ipost ito sa isang campaign & opinion blog, na lalong magsasapublic ng mga pics na ito? Wow. Hindi nakakatuwa (kahit pa ito'y porn); rather, nakakaoffend.

Necessary? Ako lang ang nag-censor nito. Uncensored ito sa mismong site.

Aside sa occassional deviations sa pulitika - gaya ng isang video ng kung paano mag-luto ng Peking duck - itong part na ito ng blog ang medyo wala talaga sa lugar. Kung ako ang babae na nabastos dahil sa pagkalat ng aking mga litratong hubad sa Web, hindi ba dagdag na kahihiyan sa akin na ang supporters ng senadorang "nais tumulong" sa akin ay nagkakalat rin nito? Isip, kaibigan, isip.

Anong masasabi mo Koya?

Not for kids. Not for kids. Not for kids. Nasayang ang magandang collection ng opinion at news items ng blog sa matinding bahid ng porn at bias sa site, na nadistribute na sa humigit-kumulang 30,000 unique viewers ng blog. Mabuti pa puntahan mo na lang ang website ni erap na nakalink sa baba, kakantahan ka pa ng dating Presidente.


(At dahil hindi ko ma-embed ang kanta mula sa site, bisitahin na lamang ang http://erap.ph/ at pumunta sa "Erap Songs" tab. Enjoy!)

UAAP Men's Basketball: Second Round Schedule

The much-anticipated schedule of games for second round of the Men's Basketball series was officially released Monday, August 10, after a few days of deliberation.

Archrivals Ateneo and La Salle will have little space to breathe as they clash again, Sunday, at the Araneta Coliseum on an expected blockbuster night.

Ticket information for the following games can be obtained in the athletics department of the respective UAAP schools.

Second Round:

August 13(Thursday) – Araneta Coliseum
2 PM – Adamson vs La Salle
4 PM – Ateneo vs UE

August 15 – Araneta Coliseum
2 PM – UP vs NU
4 PM – FEU vs UST

August 16 (Sunday) – Araneta Coliseum
2 PM – UE vs Adamson
4 PM – La Salle vs Ateneo

August 20 – Filoil Flying V Arena
2 PM – NU vs FEU
4 PM – UST vs UP

August 22 – Araneta Coliseum
2 PM – Adamson vs NU
4 PM – FEU vs UE

August 23 (Sunday) – Araneta Coliseum
2 PM – UP vs La Salle
4 PM – Ateneo vs UST

August 27 – Filoil Flying V Arena
2 PM – UE vs UP
4 PM – Adamson vs FEU

August 29 – Filoil Flying V Arena
2 PM – UST vs NU
4 PM – La Salle vs UE

August 30 (Sunday) – Filoil Flying V Arena
2 PM – UP vs FEU
4 PM – Ateneo vs Adamson

September 3 (Thursday)– Araneta Coliseum
2 PM – NU vs Ateneo
4 PM – La Salle vs UST

September 5 – Araneta Coliseum
2 PM – UE vs NU
4 PM – FEU vs La Salle

September 6 (Sunday)– Filoil Flying V Arena
2 PM – Ateneo vs UP
4 PM – UST vs Adamson

September 10 – Filoil Flying V Arena
2 PM – La Salle vs NU
4 PM – UE vs UST

September 12 (Saturday)– Araneta Coliseum
2 PM – Adamson vs UP
4 PM – Ateneo vs FEU

September 13 – Araneta Coliseum
2 PM – Cheerdance Competition

Playoffs (Schedule as of August 10):

September 13 (Sunday)
Araneta Coliseum

Final Four (Schedule as of August 10):

September 20 (Thursday)
Araneta Coliseum

if necessary, September 24 (Sunday)
Araneta Coliseum

Finals (Schedule as of August 10):

Game 1
September 27 (Sunday)
Araneta Coliseum

Game 2
October 1 (Thursday)
Araneta Coliseum

Game 3, if necessary
October 4 (Sunday)
Araneta Coliseum

Information from the University Athletics Office, Ateneo de Manila University. August 10, 2009.

TwiLOL

The 'Say Vampire' Scene from 'Twilight': The Extended Cut -- powered by Cracked.com

Warning: Nat for Twilight fans. Read at your own risk. Apir. Ang post na ito ay revival mula kay akosiyol.

Psst. Tara, may sasabihin ako sa iyo, pero wag mong kilalat ha. Lumapit ka, baka may makarinig. Hindi kita tsatsansingan. Hindi kita type no. Ok, fine type kita pero tsaka na natin pag-usapan yun. Lapit ka pa para di ko na kailangang lakasan yung boses ko.

We will make history. Gagawa ako ng bomba.

Sira! Hindi yung bomba na nakakagawa ng tao, o kahit anong may koneksyon kay Maria Ozawa. Bomba as kabooooooooom! buguuuuummmmm! wassssssssssak.

Ganito. Ngayon gusto nating mambadtrip ng mga Twilight fans. Puwede tayong gumawa ng mga blog entry na may label na "Twilight Torrent", tapos lagyan natin ng picture ng mga t*ti ng negro. O kaya ni Sam Milby na yakap si Piolo. Or better, video scandal ni Hayden Kho. Basta, ampanget nun e. Kapag natapos na nilang idownload ang file... BOOOOOOM! SABBBOOOOOOOOOOG! KABLAM! BYE WORLD HELLO PAPA GOD! WASAAKKKKKK. GG KA BOIIIIII! WEKWEKWEKWEK!

O di kaya naman, gumawa tayo ng link na may title na "Twilight Wallpapers/Screencaps/Trailers" o "New Moon e-book". O mga kahawig na hilig at keywords gaya ng "Wondergirls album download" o di kaya "Chris Tiu nude pics". Kapag naitype na nila ang mga keywords na ito, maglilink yung google sa mga ginawa natin, kaya wala silang makikitang ibang picture o file na walang t*ti ng negro. Pwede rin i-palit ang mga sumusunod na ingredients na maaring isilid sa isang torrent:

• FHM Calendar feat. Boy Abunda
• Mga kanta ni Willie Revillame
• ACTUAL na Twilight movie, kaso dub ni Manny Pacquiao si Edward tapos si Ruffa Mae si Bella. Ang end credits song? Igiling Mo by Willie Revillame. Epic.
• Pics ng supot na bata. Preferrably picture mo para mas nakakainis.
• "Ramdam" Commercial ni Mar Roxas repeated 101 times. "T*ngina nyo, ramdam ko kayo".
• Video tulad ng nasa itaas.
  

At again, kapag natapos na ang download... BOOOMMMMMMM!!! WASAAKKKKKK!!!! YARI KAAAAAAAAAAA!!! LAGIIIMMMM, LAGIIIMMMMMMMMMMM MWAHAHAHAHAHHAAHAHHAHAHA!!!!!!! WEKWEKWEKWEKWEK!


Maraming salamat kay akosiyol. Para sa karagdagang suggestions, magcomment lamang sa ibaba.

'Wag po Koya: Pic of the Day

Dahil walang pinipiling mukha ang pag-ibig.

The God of Knowledge

Nakita ko lang ito hababang nagyu-YouTube. Meet Vanz, my dormmate, the God of Knowledge. (Babala: Explicit sabaw content)

Maraming salamat kay smashcorefilms.

Wanted: EINSTEIN

ISANG LINGGO KO NANG INIISIP, PERO WALA TALAGA E.

Ano bang ibig sabihin nito? Anong tawag dito?











Gotcha.


(Pero seryoso, ano ba talaga to? Bakit kailangan kang batukan pag tumingin ka dito? Ano bang tawag dito? San ba to galing? Sinong mokong ang unang gumamit nito? Sino ang unang biktima? Pogi ka ba? Bakit ka nagbabasa nito? Bakit ang kulit ko? Bakit bakla si Piolo? Wat is love? Kapag inalok ka ba ng isang milyon, papayag ka bang itali sa isang room kasama si Bebe Gandanghari ng humigit tatlong oras? asdasfddsfsadafdghfdsfgds)

...Dahil Minsan Ka Lang Maglilibing ng Isang Bayani

Iba. Ibang-iba. Ulan, oras ng paghihintay, pagod, gutom, tao. Helicopter, camera, matatandang babae, bata, luha. Kalye. Iba kung nandoon ka.

Tita, lumukso ang puso ko nang ang hawak kong dilaw na rosas ay nalaglag sa tabi mo. At naramdaman ko ang buhos ng pagmamahal ng tao sa iilang hakbang na inialay ko, kasama nila, sa paghahatid sa iyo.


Wala. Wala akong masasabing mga salita para sa ganitong mga pagkakataon.
Pero nangangako ako ngayon.
Sa aking munting paraan,
Itutuloy ko ang laban.
Pinapangako ko.
Boboto ako.
Hindi na ako magrereklamo.
Magpapakabuti, gaya mo.
Salamat sa pagpapaalala, Cory.


Ikaw, reader, mangako ka rin.

(Itutuloy ko na rin ang regular na pagboblog sa susunod na linggo. Maraming salamat kay Zyron para sa mga larawan. Bisitahin ang kanyang website sa zybot.multiply.com )

Paalam, Cory

Corazon C. Aquino
1933 - 2009
Former President and Democracy Icon, Philippines

On the morning of August 1, I woke up from a very disturbing dream. I was in a field with tall grass, running as fast as I could - that was the beginning of the dream as I remember it. I did not know what threat lies behind me and chases me down, I just kept on running, swaying the night-shaded grass that blocked my way. Panting and all, I stopped at the sight of a deep ravine ahead.

There in that void on earth, I saw a single, young yellow flower. It was glittering and beautiful. And now I, torn between the fear of the unknown phantom at my back and the pitfall where the flower lies, decided to descend to the ravine, and defying the heights, I took shelter with the flower. I covered my face and cried... I was afraid. When the morning came, I saw my wounds from the descent, and the flower now gone. I searched for it, and after several steps, I saw the flower, yellow and glorious, perched beside the sea at the end of the ravine path, facing the breeze and looking to embrace the sun. I woke up. This was as much as I could remember.

I was dazed. Although this was not the first time I dreamt this way, I grew depressed. The day before, I tried my best to attend a healing mass for Mrs. Cory Aquino in Ateneo, but I failed to come due to the brunt of work. Full of regret, I sufficed my failure by praying privately for her, and that night I continued watching videos of her during the dark period of national crises. I viewed her last SONA, and her historic speech to the U.S. Congress. Without me knowing, she was gone the next day.

I heard the passing of our former President Cory Aquino from a friend while I was walking past the Church of the Gesu, the very same church where the healing mass was held. He said, "Pare, wala na si Cory." "Oh? Kagabi lang pinapanood ko yung mga speeches niya ah. Seryoso ka, akala ko stable na?" "Well, we can't tell naman talaga. Malungkot nga e. They said she died 3am."

Later on, after out NSTP, I looked around the residence halls complex, that day when the rain never stopped. It was full of yellow ribbons, drapers, and flowers. Yellow, after all, is the color of remembrance, a beaming memory from that courageous campaign against dictatorship. Cory, after a long battle against colon cancer, is gone.

I felt I owe something to that woman in yellow. When I was still in elementary, I remember arguing against my classmates about who was the president when we were born, in 1991. Others say it was FVR, I said it was Cory. "Cory? E di ba noong People Power pa yun? Umabot ba siya ng 1991?" I said, "Yes!". "E natatandaan ko si Ramos na yung president natin e." "Hindi! Hindi ko rin siya natatandaan, pero 1991 umabot siya."

Talking endlessly on a matter which was trivial to most, I was proud that I was born during Cory's reign. Everyone knew about that unassuming housewife who toppled the dictatorship of Marcos - this, while enduring the murder of her husband, Ninoy. She became the country's light in times of utter darkness, and with her, the Filipinos knew the essence of hope and gave them the inspiration to curb the shackles of fear that was binding them that time. She rose to worldwide fame on 1986, the time of the first EDSA revolution. After a long and a bloodless campaign, she took oath to defend the country from the entrenched institutions of injustice. Due to this, she was chosen as Woman of the Year by Time, was nominated for a Nobel Peace Price, bestowed with over 20 honorary doctorate degrees, and was given that heart-warming standing ovation when she addressed the U.S. Congress. Her actions inspired waves of nonviolent movements around the world, climaxing with the fall of the Soviet Union.


I can compare segments of my life with hers. After all the accolades she received upon her rise to power, many people felt that the challenge of rebuilding a torn nation overwhelmed her. She endured seven coup attempts, several natural disasters, and the burden of national debt and worldwide crises. In her last SONA, she was resigned to the fact that she failed to meet the expectations. I felt this a lot of times in my life. But even in the face of those incompetencies, she continued to fight on, humble yet steadfast and faithful. She became one of my life's inspirations. After all, I was born in the society reformed by Cory, free from any stain of oppression.

I remember hearing the news of Cory's diagnosis of cancer while riding a jeep a year ago. I was shocked to see several tabloids lined up along an MRT station pronouncing the ill fate of the Aquino matriarch. I immediately expected her to be bedridden and to fight this battle with her eyes closed. But Cory never failed to surprise. She still had that fighting spirit which catapulted her to worldwide prominence. She was fighting on, carrying on, living and praying, continuing to fulfill her promise of serving the Filipino beyond the time bounded by the constitution, that is, to the grave.

I deeply recall that line from her message to the Filipinos in a Jessica Soho interview (rephrased a little):

"Nagpapasalamat ako sa Diyos na ginawa niya akong Pilipino, na katulad ninyo. Iyon ang isang bagay na ikinararangal ko."

Again, I was proud to share the same blood as hers. Now that she's gone, I can only thank her for the gift of freedom that she gave our generation. I thank her for being the inspiration to the many who continue to fight on, living, and continuing to resist any forms of oppression. I thank her for holding on to that great Power above, setting an example for those in pain and struggling. She deserves to be rewarded for her courage, and for driving others to that same virtue. Her passing, that eternal freedom from suffering and the reward of God's embrace, is something the nation should accept, albeit painful for us who were left behind.

I was happy for her, she died a "Happy Death". And when I went to the cafeteria, I got my P500 bill, looked at the man portrayed there, and told him "Nariyan na ang matagal mong hinihintay." I can picture him reciting that beautiful poem, I Fell in Love with the Same Woman Three Times, telling Cory, "This might as well be the fourth." and giving out a laugh. Happy now are they, that hero, and the flower that faced the sun in my dream.

Maraming salamat, Cory. Paalam.