Matapos ang lagpas isang taon ng pag-iwas sa mga eksenang nakaka-"wag po ahuhuhuzzz", nakatutuwang isiping may mga manaka-naka pa ring bumibisita sa munting blog na ito. Kung naghahanap kayo ng litrato ng mga sinumpang nilalang o napadaan lang talaga, maraming salamat. Halatang wala kayong magawa.
Aaminin ko. Sinungaling ako. Sabi ko isang linggo lang ako mawawala, pero matapos ang isang taon, bata pa rin si Naruto sa huling post ko dito. Sa mga taong puti na ang mata kanonood ng pagsayaw ni Alodia, the drought is near its end (oha). Hindi na si Alodia ang sasayaw, si Willie naman, sabay putukan kantahan. Osyet. Feeling ko totopakin na naman ako ulit at magsusulat sa blog na ito. Ayan na. Ayan na. Ayp*tangina.
"Talaga? Babalik ka na?"
Oo, baklita ka maghintay ka.
Abangan ang bagbabalik. Soon.
After a year beyond avoiding the scenes OR HAVING "wag po ahuhuhuzzz" think there are exciting occasionally still visiting this little blog. If you are looking for photographs of the cursed creatures or passed just really, thank you. Obviously you have to do.
ReplyDeleteI admit. I am a liar. I said I just lost a week, but after a year, Naruto is still young in the last post here. Those who bear the eye of Alodia kanonood of dancing, the Drought Its end is near (refresh). Alodia was not the What Do, Willie also, at fire sing. Osyet. Totopakin Feeling like me again and again writes in this blog. There it is. There it is. AYP * Fk.
----------------
Your post with Google Chrome's auto-translate. =)) Nagtataka ako bakit hindi nagmake sense sakin, yun pala inedit niya. Hahaha